چند شیفت کار و حقوق ناچیز؛ روایت تلخ پرستاران از زندگی امروز
فشار شدید کاری، معیشتی و روانی، پرستاران را به فرسودگی، ترک شغل و حتی بحرانهای جدی روحی سوق داده است.
به گزارش آتیه آنلاین، انتشار خبر درگذشت دو پرستار در کرمانشاه، میلاد مروتی و شیدا ارزانی، بار دیگر نگاهها را به وضعیت بحرانی پرستاران در ایران جلب کرده است. هرچند اطلاعات دقیقی درباره دلایل این اتفاق در دست نیست و نمیتوان آن را مستقیماً به شغل پرستاری نسبت داد، اما فعالان صنفی معتقدند فشارهای شدید کاری، معیشتی و روانی میتواند نقش مهمی در شکلگیری چنین بحرانهایی داشته باشد.
به گزارش ایلنا، خانه پرستار کرمانشاه در بیانیهای با اشاره به شرایط دشوار پرستاران اعلام کرده است که اضافهکاریهای فرساینده، کمبود نیروی انسانی، مطالبات معوق، حقوق پایین و دغدغههای معیشتی، سلامت جسم و روان این قشر را بهشدت تهدید میکند. این وضعیت در سالهای اخیر، بهویژه پس از دوران کرونا، تشدید شده است. پیش از این نیز خبرهایی از خودکشی یا اقدام به خودکشی پرستاران در شهرهای مختلف کشور منتشر شده، اما به گفته فعالان صنفی، بسیاری از این موارد هرگز رسانهای نمیشود.
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، با مقایسه وضعیت امروز پرستاران با گذشته میگوید: در سالهای ابتدایی فعالیت حرفهایاش، با چند شیفت کار امکان خرید خانه وجود داشت، اما امروز پرستاری با حقوق حدود ۲۰ میلیون تومان حتی از پس اجاره مسکن هم بهسختی برمیآید. او تأکید میکند که پرستاران ناچارند برای تأمین حداقلهای زندگی، چند شیفت متوالی کار کنند؛ کاری که به دلیل ماهیت سخت و پرتنش پرستاری، آثار جدی جسمی و روانی به همراه دارد. مواجهه مداوم با مرگ، رنج بیماران، شیفتهای نامنظم و مسیرهای طولانی رفتوآمد، فشار روانی این شغل را دوچندان کرده است.
به گفته شریفیمقدم، در بسیاری از کشورها سلامت روان پرستاران بهصورت دورهای پایش میشود، اما در ایران چنین حمایتی وجود ندارد و پرستاران عملاً رها شدهاند.
داوود خسروی، رئیس خانه پرستار کرمانشاه، نیز با اشاره به فرسودگی شغلی گسترده، افسردگی و ترک کار پرستاران میگوید: حقوق پایین، فشار کاری بالا، رفتارهای مدیریتی و برخوردهای انضباطی، زمینهساز بحرانهای روحی در میان پرستاران شده است. او از موارد سکته، استعفا و حتی تصمیم به ترک حرفه یا مهاجرت در میان پرستاران خبر میدهد.
یکی از پرستاران باسابقه بیمارستان امام خمینی تهران نیز از تصمیم خود برای مهاجرت سخن میگوید. او با نزدیک به ۲۰ سال سابقه، حقوقی حدود ۱۸ میلیون تومان دریافت میکند و درخواست بازخریدش نیز رد شده است. به گفته او، فشار کاری، مشکلات معیشتی و برخوردهای انضباطی، انگیزه ادامه کار را از بسیاری از پرستاران گرفته و آنان را به خروج از سیستم درمانی کشور سوق داده است.